kutubasi

Vorig weekeinde hebben wij het klussen even overgeslagen omdat er verjaardagelijkse gebeurtenissen op de kalender stonden. Vandaag weer bij onze bus geweest. Er zijn weer nieuwe gaten gevallen. Nou heb je gaten en gaten niet waar…..

Er zijn gaten die geoorloofd zijn en gaten die dat niet zijn. Ik neem aan dat de foto’s om dit te illustreren voor zich spreken.

Deze gaten zijn dus geoorloofd. We hebben ze vandaag bloot gelegd door de afvoeren van, van links naar rechts, koelkast, boiler en kachel te verwijderen.

Deze gaten kwamen onder een achterbumper vandaan. Laat duidelijk zijn, deze gaten mogen niet. Er zat een mooi laagje plamuur overheen. Roest was dus ‘onder het tapijt geveegd’

Hierbij de restanten die onder dat tapijt vandaan kwamen:

Meer voorbeelden van ‘ongeoorloofde gaten’ kunt u vinden op de fotogalerij van onze site.

Naar aanleiding van de foto’s toch wat commentaar gekregen. Ik begrijp dat die foto’s voor onszelf wel duidelijk zijn maar voor buitenstaanders toch vaak vraagtekens oproepen. Vandaar dat ik een beetje duidelijkheid zal proberen te scheppen.

Kasten….op marktplaats vonden we een stapel kasten, gratis af te halen, die nu dienst doen om gereedschap en onderdelen te bergen. Onderdelen van een roze kast zijn omgebouwd tot eenvoudig ‘gemak’. Zonder deur maar met portapotti.

Foto’s van gereedschappen en onderdelen lijken me verder overduidelijk. Onze bus ligt als een puzzel uit elkaar en daar tussenin staan de compressor en lasapparaat te wachten om hun diensten te kunnen aanbieden.

Die idioot die achter het stuur staat, wilde de Wesley-Sneijder-Mobiel illustreren.

Veel foto’s van roest……we zullen het nog gaan missen in de toekomst. Ook om voor altijd een herinnering te hebben aan de reden van al onze noeste arbeid. Doorkijkjes op plaatsen waar die niet horen te zitten.

Brandende fornuizen…….de LPG-tank bleek nog voor 60% gevuld. Het leek ons de veiligste manier om dat op te branden. Dat viel tegen, heeft een week volcontinu staan fikken voordat het op was.

Fontein….geïmproviseerd van een jerrycan en het oude wasbakje uit de bus. Er is verder geen stromend water in de loods. Voor het wassen van de handen voldoet dit prima. En Geerte, nogmaals dank voor de nieuwe pot hand-cleaner, die kwam als geroepen.

Vlinder…en nog een keer, en nog een keer….. Die vlinder vinden wij een van de charmes van onze Kutubasi. Foto’s zijn gemaakt om, in het geval het dak ook gespoten gaat worden, een replica erop te kunnen zetten.

Die man zonder hoofd……is mijn lief. Op deze (en andere sites) ook wel bekend onder de naam El Rico Loco.

Inderdaad ook veel ‘detailfoto’s’. Gemaakt omdat wellicht later van pas komen bij het opbouwen. En toegegeven, sommige zijn wel erg wazig. En of een foto van een slak op het dak ons nog van pas zal komen?!

Er is ook per abuis een plaatje tussen komen te staan van de oplossing die we bedacht hebben om het dak weer te bevestigen. Het is ons wel duidelijk dat kit alleen niet voldoende is, iets waar de vorige eigenaar blijkbaar wel van overtuigd was.

Alle foto’s van het weghalen van de isolatie…spreken voor zich. Bovendien is daar elders op deze site al uitgebreid over bericht. Tevens voelde ik me niet echt charmant in witte overal en stofmasker.

Blauw bankje, de bijbehorende stoel gaat  dienst doen als bijrijders-fauteuil. Voor dit bankje is helaas te weinig ruimte. (Op afspraak af te halen in Horst t.e.a.b.)

Leenbakker-foto’s…..we verkneukelen ons er al op om de badkamer te gaan ‘betegelen’.

    b

Hans en Gemma schonken ons hun ouwe leren bank…om relaxt te kunnen lunchen.

In de toekomst zal ik proberen om wat vaker ‘onderschriften’ te maken bij de foto’s. Mochten er vragen zijn, stel ze hier gerust want ik ben me ervan bewust dat iets wat voor ons duidelijk is, voor buitenstaanders niet altijd begrijpelijk is.

Voor het eerst bezoek gehad bij de loods. Zwager met zijn kinderen. Zwager heeft ons geholpen om het polyester dak los te snijden met staaldraad (door hem meegebracht)

De kids hebben gezorgd voor de eerste ‘pin ups’.

y

De Pirelli-kalender uit 1985,  het geboortejaar van de bus, staat nog op het verlanglijstje 😉

Dat is toch wat….

Niet op vakantie gaan en toch allemaal geweldige reacties krijgen op je avontuur 🙂

Paul, die ons van zoveel info voorziet dat het nu nog even duizelt. Die ons door zijn loods leidt alsof het een snoepwinkeltje is. (dis handig…neem maar mee…das handig en daar goedkoop te krijgen)

Na een moment van wanhoop nu dus weer helemaal positief. Hoeveel tijd het gaat kosten, is afwachten maar dat het kan gaan lukken staat weer als een paal boven water.

De vakantie is voorbij, de rest van het werk gaat gebeuren in de weekeinden en andere vrije dagen. Drie weken zo goed als dagelijks aan de bus gewerkt. Spierpijn van alle rare houdingen die je moet aannemen om bij lastige (afgeroeste) schroeven te kunnen komen. Schimmels die een hallucinerende werking leken te hebben. Eerst werd ik misselijk en daarna zag ik het beton op de binnenplaats golven (??!!!) Voor wie ze expres kweken wil, ze zaten onder het vinyl in de vettige drab onder de koelkast.

Het valt een beetje tegen, na drie weken is de bus alleen nog maar leeg. Het lijkt alsof het échte werk is nog niet eens begonnen. Het valt ook mee. De stukken van het interieur die we willen hergebruiken zijn allemaal ongeschonden uit de bus gekomen. Het keukenblokje staat als een soort poppenkeukentje in de loods. Het dashboard ligt in onze huiskamer te wachten op aandacht. De hemel uit de cabine staat er gebroederlijk naast.

En nu dus even pauze. Omdat we merkten dat we de lol even verloren waren, omdat we even nieuwe puf op moeten doen, omdat er de laatste twee dagen niet veel meer uit onze handen kwam. Omdat leeg ook een mijlpaal is die we even willen gaan vieren.

Met dank aan Riet die ons twee tuinstoelen schonk waarop we, de voeten op de achterbumper, kunnen dromen over hoe we Kutu Basi weer op willen bouwen. Trouwens ook met dank aan Wies wier oude koffiezetapparaat ons voorziet van bakkies troost bij die dromen.

busje – rico loco – Picasa Webalbums.

Kutu Basi is leeg…bijna helemaal leeg….
Morgen het laatste hout, de vloer eruit.
Een blanco canvas…..hoewel een leeg canvas….een roestig canvas!
Maar wel een canvas dat onze fantasieën triggert. We kunnen alle kanten op.
Puzzelen op de problemen…eh…pardon…uitdagingen

Zoals al velen gemerkt hebben bij een oudere camper, zijn de roestplekjes vaak erger dan je dacht  😀 .

omdat de vakantie vorig jaar te goed bevallen was, ja helaas de grootste ramp is gebeurd, we werden verliefd op onze roestbak uit 1985, hebben we besloten  een complete renovatie/restauratie  door te voeren voor onze J5 Bus.  (een andere nieuwere bus kopen is ECHT goedkoper, die wegenbelasting is een schijntje)

betekent we hebben nu een complete klusruimte gehuurd, schaffen allerlei gereedschap aan , volgen las cursussen enzo. voor ons een heel nieuwe ervaring, maar we hebben de tijd. En we leren snel.
onze bus in vakantie actie:

het is in ieder geval duidelijk dat de vorige eigenaar bij een plamuur fabriek gewerkt moet hebben, zo bestond de paravan plaat (onder de voorruit) bv uit 70% plamuur, best dapper…. die hebben we er in de tussentijd uitgekrabt. gelukkig hebben we de  paravanplaat kompleet nieuw kunnen kopen, scheelt wat dit ding betreft weer veel  werk…

tot nu toe we nu veel lol met het demonteren in onze nieuwe werkplaats.

gelukkig hebben we de tijd, maar ik denk dat ik nog wel een paar keer hier terug kom met vragen 

hehe gelukt isolatie materiaal verwijdert, zoals beloofd een aantal foto’s


en omdat glas (of steenwol in combinatie met schimmels ernstige problemen kunnen geven de itwat vreemde uitdossing: erg warm, maar naderhand nergens problemen mee, geen jeuk en/of ademhaling problemen.