ja dan is het Koninginnedag en wat doe je dan ….juist klussen, een mooie warme dag, sinds maanden weer eens zweet op het voorhoofd. het schuren plamuur schuren plamuur schuren plekje ziet er aardig uit als voorbeeld voor de rest van de bus.
sterk aangetaste deel boven de rechterwielkast verwijdert, er moet nog meer roest verwijdert worden , maar er onstaat zo wel plaats voor het nieuwe inzet stuk.
vandaag weer eens verder kunnen werken, het weer is gelukkig weer warmer en het was vandaag weer een aangename 7 graden in de loods. vandaag gelast, een stukje geplamuurd dat moet nog drogen ,
en daarna kunnen we schuren.
de rechter achterzijde eruit gezaagd en we zijn begonnen de motorkap te schuren.
natuurlijk kwam daar ook alweer een leuker verrassing ….na ja verrassing ….tevoorschijn
na een lange periode van kou en een weigerend hete lucht kanon, konden vandaag eindelijk weer iets doen aan de bus, we zijn weer verder gegaan aan het schuren , metaal op maat maken, lassen etc. Het lassen gaat nog niet echt goed, ik heb duidelijk oefening nodig…….maar die oefening zal geen probleem
zijn.
Hehe vandaag eindelijk begonnen met opbouw, ipv van roest er uit halen er een keer een stuk ingelast. best spannend het is de eerste keer dat ik echt aan de bus las…het is dus niet helemaal optimaal, maar…er zit een stukkie ijzer in een gat.
Dit is het gat,
stukkie ijzer op maat gemaakt,
even passen….ja hij past
en dan het lasapparaat erop.
en even glad flexen.
volgende keer gaan we hem afwerken , strak maken met een beetje plamuur….en door met de rest.
Na 2 dagen sleutelen het oude warmte kanon aan de praat gekregen. nadat alle leidingen schoon gemaakt waren, startte hij nog, toen de branderkop uitgebouwd en de sproeier door gespoten met perslucht. en aangevuld met 30 liter diesel Gelukkig stond de mond naar buiten gericht, want het werd een prachtige diesel nevel toen ik hem probeerde te starten. branderkop weer uitghebouwd en bleek dat ik de vonk elektrode verbogen had, waardoor zij geen ontstekingsvonk had. toen die goed stond, en ik hem weer starte kwam er een vlam, en een witte vredes rookwolk verees uit de mond van het kanon. gelukkig verdween de wolk snel en produceerde zij een weldadige hitte. Dikke Bertha was lekker aan het loeien…..
Vandaag een zuid en oost Nederland tour gedaan.
van een kollega uit duitsland, hebben we garage handleiding gekregen voor onze J5, uitgeprint en op microfiche.
omdat wij geen viewer hadden , hebben we er 1tje 2e hands op de kop getikt bij een fietsenhandel die er geen gebruik meer van maakte.
Ook hebben wij vandaag een remedie tegen de koude gevonden, hetelucht “kanonnetje:
hij is zo groot dat hij niet zomaar achter in onze Ford Mondeo station paste. we hebben de buis van de tank moeten schroeven.
we gaan hem morgen uitproberen, hij ziet er op het plaatje niet groot uit……..maar in het echt is hij 1 meter hoog en 1.5 meter lang, werkt op diesel, en heeft een vermogen van 74.000 Wat.
daar zouden we in theorie het geheel warm mee moeten krijgen…misschien wel te warm
Met het dak los, kunnen we eindelijk roestplekken onder het dak opzoeken. Ik ben trots op mijn stoere Koeks, hier druk bezig met de lamellenschijf op de flex
Ook is het vandaag gelukt de goede afstelling van het lasapparaat te vinden zodat het braadwerk straks ook zin heeft. we waren alleen duidelijk niet goed voorbereid op de kou in de loods, volgende week toch maar dikkere kleren aan trekken.
JAAAAAAA eindelijk het dak is er af,
dankzij de stempels die Mari uit Engelen ons wilde lenen konden we eindelijk genoeg kracht op het dak zetten om ook in het laatste stukje met de snijdraad los te snijden.
Ook kunnen we eindelijk zien wat doen, dankzij de 6 nieuwe TL buizen met daglicht , het doet bijna pijn in de ogen als je er recht in kijkt.
Eindelijk hebben we weer 2 dagen kunnen klussen aan onze Kutu. Nog een beetje voorzichtig aan met een pink vers uit het gips.
We hoopten vandaag ‘het dak eraf’ te kunnen vieren.
Aan de achterkant is het dak helaas erg gehecht aan de carrosserie. Ries heeft zich er weer peentjes op staan zweten maar helemaal los is het dak nog steeds niet.
Ondertussen heb ik rondom het dak gepoetst met Quick&Bright. Op de voorkant heeft Bibendum links en rechts het onderspit moeten delven tegen dat goedje. Omdat ik weet waar de Michelin-mannetjes zaten, kan ik het nog zien maar Ries kon ze al niet meer vinden. Onze mooie vlinder heeft de poetsbeurt gelukkig goed doorstaan.
Verder zitten we een beetje te zoeken naar manieren om onze loods voor de komende wintermaanden een beetje op temperatuur te houden zonder dat dat een lek in onze portemonnee slaat. Echt warm zal het nooit worden in een voormalige champignonkwekerij maar het zou al prettig zijn om een bakkie koffie en een boterham te kunnen eten in onze ‘kantine’ zonder frostbite.
We missen onze Kutubasi.
We waren op weg naar onze bus. We wilden aan de tweede fase van de klus beginnen. Roest weg happen, laswerk. Schuren, plamuren, schuren, plamuren…
Moesten alleen nog de laatste zaken in de auto leggen en konden op weg….
En toen….
Schoof Ries van de trap. En dat leek goed af te zijn gelopen maar zijn pink dacht daar anders over. Dus in plaats van op de route dwars door de Peel, zaten we om 8 uur ‘s ochtends, net voor het spitsuur van sportblessures, bij de spoedeisende hulp van het spiksplinternieuwe ziekenhuis. De röntgenfoto bevestigde ons vermoeden. Een overduidelijke lengtebreuk in zijn middelste vingerkootje van zijn linkerpink.
Gevolg: blauw gips.
We hebben zitten grappen dat er misschien een magneet in het gips verwerkt kan worden. Dan kan hij een portier vastpakken en met zijn rechtse hand toch schuren?
Enfin, hij heeft pijn en we voelen ons samen gehandicapt.
We moeten ons inhouden om niet voor elk klein smoesje de 100 km af te leggen om onze Kutu gewoon even te kunnen aaien. Om gewoon even bij de bus te zijn.
Omdat we er toch bijna langskwamen tijdens een haal,- en brengactie, konden we wel hoog bezoek ontvangen bij Kutubasi. Wies heeft de loods, onze bus en haar voormalige koffiezetapparaat uitvoerig geïnspecteerd en goed bevonden. Nu weet ze tenminste waar wij het over hebben als we weer eens over onze loods in Horst zitten te bazelen.
