En dan zijn er twee weken omgevlogen. We hebben samen hard gewerkt. (Ries iets harder dan ik) Aan de voorste wielkasten die nu weer voldoen aan de strenge eisen die er aan gesteld mogen worden. En Ries heeft een begin gemaakt met de puzzel van roest rondom de voorruit. En een mooi stukje A-stijl gelast. (Het is werkelijk een wonder dat we die ruit nooit verloren zijn onderweg want die zat voor 75% vast met plamuur en kit)
Mijn taak wordt saai, schuren, plamuren, niks nieuws onder de zon. Hooguit gaat mijn tempo omhoog. Behalve gisteren dan, toen was ik niet vooruit te branden. (Volgende keer beter)